Ang drama mo naman..

Minsan, ang sarap din mag drama. Yung tipong punong puno ka na. yung ipon na ipon na yung hinanakit mo sa buhay. Yung sasabog ka na sama ng loob. minsan Ang sarap umiyak. Yung iyak na for one night only. Yung mag-isa ka lang, walang makakarinig. Hagulgol kung hagulgol. Tulo sipon, tulo laway. Nagkakandalabo na yung paningin mo dahil sa iyak. Pero. Ang sarap nung feeling na ang luwag ng pakiramdam mo after.

Some reasons why..

No.1 - you think you’re tough, Strong & Unbeatable. But somehow, you still get hurt. But you won’t show it to others. You won’t show them how hurt you are. because that’s part of your scheme. Pretending that everything is okay. Acting like you’re not affected nor disturbed. But deep inside, you know to yourself that you’re in pain. That you’re breaking inside. But you just can’t express it. Because they thought you’re strong.

No.2 – you know you almost have everything. Almost. But you’re still searching and aiming for more. you’re never contented with what you have now. Thinking you deserve more. thinking wanting more is a good idea. But how can you be happy and contented if you keep on wanting more? how can you have this peace of mind if you’re not happy with what you have now? With what you are now?

No.3 – you think that No one loves you. That No one likes you. That You have no friends. that No one cares. That No one remembers you. that No one misses you. That No one even know you exists.

No.4 - You’re not happy because You’re hurt. You’re in pain. You consider Yourself a loser. You’re always jealous. You envy them. You hate them. You hate yourself. You pity yourself. and You don’t want to be yourself anymore,

These are some Reasons why sometimes you just wanna break out. Reasons why sometimes you wanna cry. You always Blame it all to ‘him’. You all Blame the world. Reasons why you pity yourself. Reasons kung bakit minsan gusto mo nalang makapag-isa at magdrama. Mag-iisip ng kung ano ano. At kawawain yung sarili. Lahat ng inipon mong sakit at sama ng loob, ilalabas mo na. you deserve that one night of break out. We all deserve that one night. So let it go. Let it all out. Cry your heart out. Cry now but don’t ever cry again for the same reason. After mo magdrama, matulog ka. Para okay na lalo yung pakiramdam mo pagkagising mo.

How about you? Have you experienced this before?

Usapang PERA

Let’s talk about the world’s most important thing aside from “love”. Let’s talk about money.

Money’s one of the most valuable thing in this world nowadays. kasi, kung may pera ka, ikaw na, you can do what you want, go anywhere you want and buy all the things you want. Money can bring you anywhere. Money can buy you anything.

Pano nalang kung wala kang pera? di mo na makukuha yung gusto mo? Di mo na mabibili yung gusto mo? Di ka na makakapunta sa mga lugar na gusto mong puntaham kasi wala ka ngang pera? I think, partly, yes. You can’t. but if you have the guts to find ways to do so, you can. Like mag hanap ka ng ways to get the things you always dream of having. Im not saying na magnakaw ka or something like that, what I mean is, you work for it. You look for some things that you can do to earn money. Maghanap ka ng trabaho or sell your things that you’re not using anymore. Try saving money from your allowance. Try anything. Pero yung hindi ka makakatapak or makakasakit ng ibang tao. Yung wala kang maaagrabyado. Yung hindi masama. Earn money in a good way. Money from dirty works will never make you happy.

As a student..

Ngayon kasi, kahit student palang ako, worried na ko pag pera na ang usapan. Baon ko everyday is p100.00. p40 for pamasahe (balikan na uyn), p30 for food, and p20 for savings (paluwagan naming magkakaklase). So meron pa kong 10 pesos. That 10pesos is for photocopies and other school necessities. So walang natitira sakin

Saving and earning money at my age..

Yung allowance ko? okay na rin kasi kaya naman and kasi nga nagpapaluwagan naman kami. And pag sahod na, pwede ko ng bilhin yung mga trip kong bilhin. Minsan din naman kase, di ako kumakaen. So nasesave ko yung 30 pesos ko. Pero binibili ko din yun ng pagkaen tuwing uwian. Di rin pala ko nakakasave. Minsan kasi patay gutom ako. -_- but I try to save money to buy my luho. Like, face and body products, nail polish, clothes, foods etc. guilty pleasure kumbaga. Price for my hard work sa school. Hahaha kems! Basta pangluho. tska bihira akong humingi ng pang project. Pag kaya kasi ng budget ko, ako na gumagastos ng pang project ko. Tsaka magastos ako pag project or school stuffs na yung usapan e. kaya as long as possible, nagsesave talaga ko ng pera for that since ayaw ko naman manghingi ng manghingi.

I even have an online shop for my used things. dAhil dun, nagkakapera din ako.

Not bad for my age right?

Other issues..

Salawahan. Ever had those times na pag wala kang pera, andami mong gustong bilhin. Andami mong planong bilhin. Na bibili ako nito, bibilin ko yan bla bla bla. Pero pag may hawak ka ng pera, nagdadalawang isip ka ng bumili. Na parang wala kang mabili ganto ganyan. Parang tanga no? ang lakas makabobo.

Utang. Natry mo na bang mag pautang. Umutang at magkautang ng wala ng bayaran? Hahaha. Natry ko na yan mem. Umutang na ko, pero anjan yung takot na baka di ko mabayaran to. Baka makulong ako and such. Praning ba? hahahaha Pero bago ko mangutang, iniisip ko muna kung keri ko bang bayaran to, kung kelan ko mababayaran to and kung importante ba yung bagay na bibilhin ko para mangutang ako? Umutang na di nako. Sa mga kaklase/kaibigan k. Pero maliliit lang. hindi tataas ng isang daan. Kasi nga, di ko pa kaya magbayad ng tataas dun. Nagkautang na din ako na di ko na nabayaran o binayaran. Haha. Sa mga kaklase o kaibigan ko lang naman din. Barya barya lang din naman yun and sila na nagsasabi na wag ko ng bayaran o bigay na nila sakin yun. Baet ng mga friends ko no! Hahahaha

Serious matter..

Pero pag naiisip ko yung future, natatakot ako. Ang hirap kasi kumita ng pera sa ngayon e. I have these issues na nakakatakot, like, pano kung mahirapan ako mag apply ng trabaho?, pano kung di sapat yung sahod ko? Puro “what ifs”. Bakit kasi ang mahal ng bilihin ngayon? Bakit kasi puro pera pera na ngayon e. imbyerna.

E ikaw? Pano ka nagkakapera? Nagsesave ka ba? O may business ka? Share mo naman. hahaha

Usapang Kili-kili

Bugtong bugtong, May maputi. May maitim. May sakto lang. pero yung iba, may buhok pa. ano to? *siret* edi kili-kili mo!

The pasakit

 Masakit sa kamay. Masakit sa leeg. Nakakangawit. Masakit sa likod. Masakit sa pwet. Nagkakanda-duling duling na Nagkanda-sugat sugat pa. peste talaga tong mga buhok sa kili kili oH! Forever pasakit sa buhay! Bakit ba kasi may buhok pa sa kili kili kaming mga babae? Ano bang tulong mo samin sa totoo lang? wala naman diba? You protect our skin? No. you’re making our armpits ugly. Dapat sa lalaki nalang meron nyan e. sa kanila, bagay pa. macho macho pa tignan. E pag sa mga babaeng tulad ko? Te, kadiri! babaeng May buhok sa kili-kili? Hahahaha! Ew.

Once a week or once every two weeks or pag may lakad kinabukasan tas naka sleeveless ako tyaka lang ako nag haharvest o nagbubunot. Bakit? Una, hindi biro ang mag bunot ng buhok sa kili kili no! tsaka masama pag lagi kang nag bubunot. Magkakadaletse letse yang balat mo sa kili kili pag ineveryday mo yan. Magiging chicken skin yan. May tendency pang umitim. At ang worst? baka Magkapigsa ka. Hahaha. Putek. Pigsa sa kili-kili? Ew!

Other ways!

May iba pa namang paraan para magdisappear yang mga hairlaloo sa kele-kele mo e. una nga, plucking (bunot galore), meron ding shaving (ahitan moment) or ang pinaka sosyal sa lahat, waxing (one pain gone all the hair)

Plucking- it is done by sitting down or laying down. You put your arms at the back of your head, you hold a plucker/tweezer (tsane) and look to your first armpit, you make bunot bunot the hair one by one. When you feel the pain of your neck and hands, take a rest. Then go again. When you feel like your lips are starting to be long, it means that you’re enjoying it. If your back or butt aches, take a rest or stand up and exercise. If you feel like you have a crossed-eye, stop! It’s no good. Take a rest. Then go again and finish that madapaka. Don’t make basa basa to the kilikili after you plucked the hair ok? Because pores are open and it’s not good if water get into it. It also may cause a pigsa. You don’t want that. So don’t do that. Also don’t wash your hands or you’ll get pasma. You don’t want that. So don’t so that. Also stretch/exercise your neck to ease the pain. You want that? Then do that.

Shaving- if your tatay/kuya/daddy has a shaver or whatever it is called, make nakaw to it and use it to get rid of your shitty underarm hairs. One shave can get rd of many hairs agad. If you want, put a shaving cream first on your armpit for smooth process. If you have no shaving cream, use lotion instead. Then go. Shave that shitty off! Also don’t make it basa basa after okay? Same reason why you shouldn’t.

Waxing- it’s either hot or cold wax. Other than, I have no freaking idea about this shit because I cannot afford to have/use/avail one. It costs 3 hush kaya. Shitty right? So I prefer the bunot galore even tho it hurts like hell. And plucker/tweezer is only 20pesos. Mapapamura ka sa mura.

Ewan ko ba’t nag english ako. Hayaan nyo na kung wrong grammar. Wala kayong paki. Bobo ko sa English. Hahaha. Basta. Yun ang alam ko sa ways to get rid of your underarm hair.

The color.

Sakin maitim. Aminado ko jan. chicken skin pa ni mang juan. Aminado din ako jan. kahit maputi ako, naiwan yung kilikili ko. And that’s the darkest part of my body (dark circle ko pa pala. Shit.) ikaw? Yung kili kili mo? Maputi ba? O tama lang? maitim ba o keri pa?

hirap mag sleeveless no? ang mahal din kase ng mga pampaputi ng kili kili e. tengene. Ginto. -_- kung gaya ng akin na maitim, okay lang yan friend. Di ka nangiisa. Madami tayo. Basta pag yumaman ah, asikasuhin agad wag na magpatumpik tumpik pa. belo agad! hahaha. Ang panget naman na ang ganda mo sana, itim naman ng kili kili mo. Hahaha ew!

Other issues

“pag nakababa yung braso ko, tsaka lang sya maitim.” - Letse. Tigil tigilan mo ko. Maitim talaga yan. Period.

“maputi kili kili ko. Wala ngang buhok e.” - edi ikaw na. muka kang kili kili.

“mabuhok lang pero di maitim.” - Okay fine. Mag ahit ka nga. Babae ka. Ba O lalaki ka talaga?

“tinatamad ako mag bunot e!” - ramdam kita.

“wag na magbunot, di naman nakasando e.” - true. Pag di kita, wag na bunutin.

“sakit sa mata. Duling na ata ako.” – ako din e. I feel you dahling.

“ayoko na. shit.” – baby hair is okay. Wag mo na bunutin yung maiiksi. Di na kita yan.

“bakit pa magbubunot e di naman sila lalapit para tignan kili kili ko.” – malay mo naman. Iba na yung safe.

“shit ang kinis ng kili kili ko pag walang buhok!” – I know right!?

Ikaw? Anong way mo to get rid of your underarm hair? O baka wala kang buhok sa kili kili? Shet. E anong kulay ng kili kili mo? Anong shade? Light? Medium? O black forest? Share mo naman!

Girl’s monthly visit.

Introduction!

Regular o irregular? Monthly ba, dinadalaw ka nya? Same week? If so, regular kang may dalaw. Buti ka pa. normal. Hahaha. Ako kasi, depende sa kanya. Minsan ata busy sya. Nakakalimutan nyang dumalaw sa isang buwan, minsan nasarapan ata sa bakasyon, 2 months akong walang balita sakanya. HEPP!! Di ako buntis. Sadyang irregular lang talaga ang pagdalaw nya. Pero there was a time na more tahn half a year ko syang kapiling. Hindi sya basta, weekly lang every month. No. buong anim na buwan, anjan sya. Imagine? 3o days per month diba? Times 6? Ilan? Hmm. (calculator muna, wait..) yun, edi 180 days akong meron. Creepy right? Wait! Intro palang to kaya mamaya ko na yun ikekwento.. pano ka pag meron ka? Nag kaka-cramps ka ba or whatsoever? Nananakit bang bonggang bongga yang puson o kaya pa naman? Nasubukan mo na bang magtatatalon para lang lumabas sila agad ng isang bagsakan lang? na try mo na bang maglagay ng mainit na tubig sa bote ng ketchup tsaka mo ilalagay sa puson mo? E yung suntukin yung puson mo at magdrama? Ako? Lahat ng pwedeng gawin mawala lang yung sakit ng puson at umalis sya agad e ginawa ko na.

Abnormality! (my not normal experience)

Game. Eto ang kwento. It happened years ago. Maybe two or three years ago. More than six months akong “meron”. walang tigil. Walang pahinga. Konti konti lang naman pero enough to fill up my sanitary pad. Taena. Ilang napkin din ginamot ko nun! Every day, 2-3 pads yung nagagamit ko, tapos 180 days pa. pasabog diba? Buti mura lang yung holy grail pads ko. Ano? Hindi modess, hindi charmee (minsan lang) at hindi din whisper (minsan whisper overnight pad kasi ayoko matagusan). Ang napkin ko? “those days”. Super mura! hahahaA! Okay back to the kwento, yun nga. First 2 months palang, nabother na ko. Syempre naman, 2 buong buwan kang meron, di ka ba matatakot nun? Pero sinarili ko muna yun. Sabi ko baka pahabol lang. pero naisip ko din, grabe naming pahabol yun. Habol na habol! Hahaha. Nung 3 months na, sinabi ko na sa kanila (parents). Mag pa check-up na daw ako. Then yun, nagpacheck up ako. Hindi sa ospital. Sa ob-gyn. Yung mga mata nung taong nandun parang tanga. Ang sarap sabihin sakanila na “hindi.ako.juntis”. parang tanga yung mga mata. Mahahalata mong jinajudge ka nila agad porke dun ka pupunta. Duh. Babaw. Anyway, back to the kwento uli, dun, the doctor found out na may bukol yung ovaries ko. Which may lead to cancer if di pa huminto yung pag produce ko ng dugo. Reaksyon ko? Naggulat syempre. Naiyak. Hahaha. Tapos nagwala sa clinic. Hahah kems. Pero umiyak ako nun. Syempre naman diba. Pero sabi naman ni doc, kelangan ko lang ng gamot to stop the bleeding and mawala yung bukol and dapat daw every month akong magpapacheck-up to monitor the bukol. Yes, bumili kami ng gamot na reseta nya. And saging para sa iron. Pero yung follow up checkup? Hindi na. hahaha. Nakakadala e. tsaka mahal ang t.f ni doc. Hihihi. Ang sunod naming pinuntahan is albularyo. Dun suki ako. Ang findings naman dun, nanuno daw ako. (may naihian daw ako bla bla bla) naisip ko baka tama nga, mahilig kasi ko umihi kahit saan dati. Lalo na sa likod ng bahay namin na malupa pa. maraming element0 dun e. so baka tama nga, nagpatawas na din ako para kontrahin nga yung nakabati sakin or whatever. After naman nun, huminto na yung mens ko or kung mens nga ba tawag dun o simpleng bleeding lang. ewan. Basta nawala. Di ko lang alam kung dahil sa gamot o sa tawas? Nevertheless, nawala na sya. Hahahaha.

That feeling!

So diba nga pag may regla ka, mainit ulo mo. totoo naman. In my case, totoo talaga knowing lagi naman akong irritable. Depende na din siguro yan sayo or sa paligid. Super uneasy kaya pag meron ka. Yung pag-upo mo, iisipin mo since ayaw mo namang matagusan. Pati pag higa mo may limit para wala ngang stain. Tsaka kaya siguro mainit ulo mo kasi di ka nga komportable. May lumalabas sayong dugo, sino sasaya dun? (meron naman, yung mga kakasex palang pero ayaw mabuntis, kaya ang saya nila pag nagkadalaw sila. Hahahaha joke!) ano pa? basta, nakakainis nga pag meron ka! Girls will understand.

Tagos/stains!

Sino pa kayang babae yung never pang natagusan? Ay bongga ka te! Pero feeling ko naman, naexperience naman ng lahat ng nagkaron na yung ganto. Kaso yung iba, tagos kung tagos. Daig pa umihi sa short. Hahaha ew! (luh arte) meron din namang simpleng stain lang. kakaupo or baka puno sa yung pad. Pero don’t be embarrassed. Normal yan girl! Ang hindi ormal is yung alam mo ng may tagos ka, di ka pa din nagpapalit. Kababuyan yan te!

Cramps/pain!

“ang sakit ng puson kooooooo! Mamamatay na ata akoooooo! Ayoko naaaaaa! Wala na kong dugoooooooo!” and pooof! The best actress award goes to.. sayo! Hahaha. That feeling na sobrang sakit ng puson mo, sinusuntok mo na sya, kinakausap mo pa. iiyak ka pa. isusumpa mo pa. hahaha. Sa sobrang sakit baka ayaw mo ng maging babae. Sa sobrang sakit baka naisip mo din na sana nag buntis ka nalang atleast 9 months kang free from dymenorrhea. Gago. Masakit din daw manganak. Hahahaha. Pero shout all you want, drama all you want and cry all you want if that’s what will make you feel better. Tip lang, if masakit talaga yung puson mo, wag mong idaan sa gamut. Magpainit ka ng tubig. Ilagay mo sa bote ng ketchup o bote ng gin. tas Ilagay mo sa tyan mo. Effective yan. Promise.

You’re a girl!

Girls are strong. Strong enough to feel pain every month. Having a menstruation means you’re not preggy and you’re clean kasi nalalabas mo yung dumi ng katawan mo pag nag poproduce ka ng blood. It’s normal. You’re a girl. dysmenorrhea is normal. Stains are normal. Being regular or irregular when it comes to having period is normal. Iba iba tayo e. tsaka iba iba ang body system natin. Ang di lang naman normal is yung nangyari sakin e. yung ilang buwan meron. If ever mangyari sayo yun, go see your doctor. Mabuti ng maagap diba?

ikaw? anong mga eksena mo pag meron ka? o nagkaron ka na ba? share mo naman. hahaha

insomiac = zombiemode

Do you ever had those nights na sleepless na, useless pa? yung tipong wala ka namang ginagawa. Nakatunganga ka lang habang nakahiga? nag-iisip ng malalim. Binabalikan yung mga nangyari sa araw na yun.

Yung kahit pikit na pikit na yung mata mo, pero ayaw pa ding magpahinga ng utak mo. Yung mga nakalimutan mong ideas nung umaga, bumalik lahat nung gusto mo ng magpahinga. Punyeta diba?

Yung eyebags mo, daig pa presyo ng prada pag binenta. Yung dark under-eye-circle mo umabot na sa pisngi mo. Yung di ka na makadilat kasi sabog na yung mata mo. Yung ang pula na ng mata. Parang gago lang.

Okay lang mapuyat e. kung may ginagawa or may pinagkakaablahan. yung tipong, cramming ka sa project, kaya ka nagpupuyat. Ayon! Reasonable pa yun. Okay din yung magpupupuyat ka kasi nanonood ka ng porn, este ng movies. O kaya katext mo si “babe” o kaya kahit anong ginagawa mo. Basta may ginagawa ka, sige go magpuyat ka! Pero yung nakahiga ka lang, gusto mo ng matulog pero di ka makatulog. Nakatunganga ka lang naman. Staring at the blank ceiling. Talking to yourself. Thinking about the things you think you should’ve done this morning. Thinking about possibilities and “what ifs”. Yung kung kelan dapat tulog ka na, dun pumapasok sa utak mo yung mga bright ideas like pag aayos ng ganto, pag hanap sa ganyan. Parang tanga diba? Yung sa gabi ka matalino. Yung sa gabi ka mautak. Parang tanga nga talaga! Tapos maririnig mo pa yung mga hilik nila, maiinggit ka nalang e. na buti pa sila, nananginip na habang tulog, pero ikaw, nananaginip ng gising at mulat. (0_0)

And di lang yun. Once na naumpisahan ka ng late matulog, tuloy tuloy na yan. Tapos ang hirap na bumalik sa dating sleeping habits mo. Adjust na naman. Josko.

And the worst part? May palatandaan pa na puyat ka. Ano? edi yun ngang eyebags/darkcircle mo. Ang peg mo ngayon is, “conceal don’t feel don’t let them know..” sana ganun lang kadali yun. Pero hindi e. mahirap! Muka kang zombie’ng tuyot. Hahaha.

Ang point ko lang naman dito is, anong ginagawa mo para makatulog ka agad sa gabi? Share mo naman sakin. hahahaha

Apologizing

Apologizing.

The Hardest and scariest thing for me. Especially the sincere ones.

Why? I’m the kind of person kasi na ma pride tsaka mapagmataas. Hindi ako ma reach-out na tao e. and for me, apologizing and saying sorry is the hardest, scariest and challenging thing to do. Lalo na pag alam mong ikaw yung mali.

Ako din kasi yung tipo ng tao na, aminado sa mga pagkakamali at kayang mag handle ng kasalanan.

I always say sorry for fun. Yun bang pag nakasakit ako physically, mag sosorry ako agad in pacute way. Iha-hug ko yung nasaktan ko, hahawakan ko yung part na sinaktan ko sakanya while saying sorry.

For me, forgiving is easy. Easy as 1-2-3. I just need to think about it first, iisipin ko kung kaya kko bang patawarin tong taong to agad o palipas muna ko kahit ilang oras o araw. I also need to accept muna the fact na ginawa or sinabi nya sakin yung isang bagay para ma forgive ko sya. That’s the key of forgiving.. accepting things.

Pero kung babaliktarin naman. Na ako yung magsosorry, tapos emotional impact sya, duwag ako. Yap. I said it. I’m a coward when it comes to apologizing. Dito, aabutin ako ng siyam siyam bago ako magkaroon ng lakas ng loob para mag sorry. (apologizing= 1 week and/or up | forgiving= days-hours) kung san muna ko huhugot ng guts para nga mag sorry. I have stages e. might as well, put it down..

1.    Denial. Iisipin ko, “no. hindi ako yung mali or may mali or may kasalanan. So no. I won’t apologize.

2-3.      Rewind/realization. Iisipin ko maigi yung nangyari. Dun ko marirealize na ako nga yung may mali.

3.    Conscience. Uusigin na ko ng konsensya ko. Tatakutin ko yung sarili ko. (e.g. baka last day nya na/mo na di pa ko nagsosorry)

4.    Spy. Titignan ko muna if anong ginagawa nya pag gantong oras, asan sya sa gantong oras.

5.    Getting guts. Ayan na, maghahanap na ko ng lakas ng loob. Iisipin ko na yung pinagsamahan namin, those times na Masaya kami together and such.

6.    Self-assurance. It’s like “nikki, isang beses lang. pag ni reject ka. That’s it. You’re done. Isang beses ka lang mapapahiya. Isang beses lang.”

7.    Timing. Syempre ayaw ko naman na andaming audience pag mag sosorry ako diba? Kasi more audience/witness more sulsol, more hiya. Tsaka pag kami lang dalawa, masasabi ko lahat. Makakapagsorry ako ng sincere kasi kaming dalawa lang, di ako mahihiyang magsalita kasi wala namang nanonood.

8.   Acceptance. I will Accept all his/her response. Pag nagsalita sya, I will let him/her. Hahayaan kong sabihin nya yung hinanakit nya sakin and baka mag sorry din sya!

9.   Crying galore. Stage number 8 palang, baka umiiyak ka na. ako pala. Akin pala to. Oo umiiyak ako. Iyakin ako. Iiyak talaga ko para maawa sya at iforgive nya ko. Hahaha joke lang. crying helps me loosen up and let go of my inner feelings.

10.  Hugs/pecks on cheeks. Pag Tinanggap nya yung sorry ko, I will hug him/her. That’s my way of saying thankyou for accepting my apology.

11.   Payback time. Dito na papasok yung mananakit ako kasi sa sobrang tuwa ko na okay na kami. Which can lead to another pain for him/her so i will repeat the 10 steps again. -_-

Emotional pain is much worse than physical pain. Kasi yung pasa, sugat and such, scar lang sa balat yung maiiwan. But emotional pain, sa puso diretso nyan. Mas masakit yan and mahirap malimutan yan. (HUGOT! HAHAHA)

It’s never too late to apologize. People who needs to apologize also need to have time to think the best way to say sorry too. Meaning, kung ang taong nasaktan, kailangan bigyan muna ng time to heal, yung taong nanakit, kailangan din mag-isip at para marealize nya na sya ang dapat gumawa ng way para mag kayos sila.

Walang mawawala sayo kung susubukan mong mag reach-out lalo na’t ikaw yung mali. (lamat lang sa pride, but who needs pride kung friendship or relationship naman ang masesave kung ibaba mo sya diba?)

Sabi nga nila, “ang pride ay parang panty, walang mangyayari kung di mo ibababa.”

Hahahahahahah!